Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ եզրակացութիւն

վանկեր՝ եզ•րա•կա•ցու•թյուն

Ստուգաբանություն

դատողությունների հիման վրա կատարված մտահանգում ◆ Եզրակացությունն այն դատողությունն է, որ անհրաժեշտաբար բխում է այլ դատողություններից կամ տրամաբանական հիմքից։ (Դասագիրք) ◆ Անասնաբույժի եզրակացությունը կար արձանագրության վրա։ Սերո Խանզադյան ◆ Երկար մտածելուց հետո երիտասարդը եկավ այն եզրակացության, թե անհրաժեշտ է աշխատել հնարավոր դարձնել գյուղում ապրելն ու գործելը։ (Մուրացան) ◆ Պարոն Մարության, դո'ւք ասացեք, ես մեղավո՞ր եմ, որ պարոնն այդ եզրակացությունն հանեց իմ խոսքերից։ (Նար-Դոս)
մակաբերություն, որոշ տվյալներից հանած հետևություն
քնվող հարցի` խնդրի` գործի մասին դատողաբար և հանգամանքների հաշվառումով տրվող լուծում, եզրահանգում, հետևություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ inferece, finality, epilogue հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ вывод (ru) ‎(vyvod), заключение (ru) ‎(zaključenije), умозаключение (ru) ‎(umozaključenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։