եղջերափող

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [jɛʁd͡ʒɛɾɑˈpʰɔʁ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ եղ•ջե•րա•փող 

Գոյական

1. եղջյուրից սարքած փող (նվագելու գործիք) ◆ Մի կողքից քարշ է տված յուր եղջերափողը։ (Րաֆֆի), ◆ Ռազմի դաշտը դղրդում էր հիմա ահեղ ձայնով, հնչում էին պղնձե փողեր, եղջերափողեր, թնդում էին բրոնզե ու երկաթե ծնծղաներ։ Ստեփան Զորյան

Հոմանիշներ

1. (երժշտ․) եղջերափողակ, շեփոր, գալարափող, եղջյուր
2. տե՛ս լսափողակ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
եղջերափողակ

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։