երկայն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [jɛɾˈkɑjn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ եր•կայն 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *duā-ino-՝ *deu- (*duā-) «հեռանալ, հեռու, երկար ժամանակ» արմատից. հմմտ. հունարեն δηό` «երկար ժամանակ, վաղուց», ռուսերեն давно «երկար ժամանակ», այլև՝ հայերեն երկար (*duā-ro-), տևել (< *deu):

Գոյական

1. նույն է՝ երկար (հնց․) (գրք․) ◆ Նստեց այնտեղ դրված երկայն նստարանի վրա։ (Նար-Դոս) ◆ Աղջկա երկայն արտևանունքներն ավելի էին թարմացնում աչքի խոռոչի սևությունը։ (Ակսել Բակունց)
2. (լեզվբ․) ըստ որոշ հայագետների՝ նշանակել է բոլորաձև երկաթագիր, իսկ Կորյունի մոտ գործածված է առանձին դրանշանի իմաստով
3. տե՜ս երկայն ձայնավոր
4. տե՜ս երկար

Հոմանիշներ

1. տե՛ս երկար

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ long գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ долго (ru) ‎(dolgo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։