Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ երկիւղած

վանկեր՝ երկ•յու•ղած

Ստուգաբանություն

երկյուղ կրող՝զգացող, երկչոտ, վախկոտ ◆ Զայրույթը պետք է կանխենք, -ասաց Վասակը լուրջ ու երկյուղած։ Դերենիկ Դեմիրճյան
երկյուղածությամբ լցված՝ ստորագրված ◆ Քնելուց առաջ, խոնարհ, երկյուղած փառաբանում է մեծազոր տերին։ Հովհաննես Թումանյան
երկյուղածություն արտահայտող՝ պարունակող ◆ Հարսը երկյուղած, խոնարհ կանգնած էր սկեսրայրի առջև։
(փխբ․) (հնց․) աստվածավախ

Բաղադրյալ բառեր
երկյուղածաբար երկյուղածորեն երկյուղածություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ scared գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ напуганный (ru) ‎(napugannyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։