երկյուղած
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾkjuˈʁɑt͡s]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ երկիւղած
վանկեր՝ երկ•յու•ղած
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- երկյուղ կրող՝զգացող, երկչոտ, վախկոտ ◆ Զայրույթը պետք է կանխենք, -ասաց Վասակը լուրջ ու երկյուղած։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- երկյուղածությամբ լցված՝ ստորագրված ◆ Քնելուց առաջ, խոնարհ, երկյուղած փառաբանում է մեծազոր տերին։ Հովհաննես Թումանյան
- երկյուղածություն արտահայտող՝ պարունակող ◆ Հարսը երկյուղած, խոնարհ կանգնած էր սկեսրայրի առջև։
- (փխբ․) (հնց․) աստվածավախ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- տե՛ս վախկոտ
- տե՛ս բարեպաշտ, աստվածավախ
- տե՛ս ակնածոտ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։