միևնույն ծնողներից ծագած սերունդ, ազգատոհմ, տոհմ ◆Առյուծ Մհերը զարմով դյուցազուն քառասուն տարի իշխում էր Սասուն։ Հովհաննես Թումանյան◆Բոլոր պատուհաների ընթացքում չի անհետացել քեռի Դավոյի զարմը։ (Ակսել Բակունց)
առանձին ազգություն` իբրև մի ազգապետի սերունդ ◆Վա՜յ զարմին հայկա, վա՜յ զարմին հայկա։ Դերենիկ Դեմիրճյան
ծննդի հաջորդություն, պորտ, սերունդ
ժառանգ, որևէ տոհմի շառավիղ` հետնորդ ◆Մամիկոնեից զարմը, զինվորյալ ժողովրդի սպարապետը ինչպե՞ս կարող է հայրենին ուրանալ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60էջ։
