զինադադար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զի•նա•դա•դար 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (ռազմ․) հակամարտող ուժերի միջև կայացված համաձայնության հիման վրա պատերազմական գործողությունների կասեցումը կամ

ժամանակավոր դադարեցումը ◆ Բագրատիոնը պատասխանեց, որ ինքը չի կարող ընդունել զինադադարը։

  1. (փխբ․) խաղաղություն, հաշտություն
  2. վեճի, կռվի, բանավեճի դադար, ընդմիջում


Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ռազմադադար, զինադադարություն, զինադուլ
  2. տե՛ս խաղաղություն, հաշտություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։
  • Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։
  • Արծրուն Խանջյան, Ռազմական տերմինների անգլերեն-հայերեն համառոտ բացատրական բառարան, Երևան, 2009 — 39 էջ։
  • Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։