Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զ(ը)•մայ•լել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հիացմունքից ապշահար լինել, սքանչանալ◆ Ամենայն անգամ, երբ տեսնում եմ քեզ, խելոք աչքերիդ նայում եմ զմայլած։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Ման է գալիս մեր վաճառականը, զմայլում: Հովհաննես Թումանյան ◆ Նունուֆարը վարագույրի հետևից թաքուն նայում էր նրա վրա և զմայլում։ (Ղազարոս Աղայան)

զմայլանալ, հիանալ, սքանչանալ, հափշտակվել, տարվել, զմայլվել, գերվել, ոգեզմայլել, ապշել, զգլխել, կախարդվել, դյութվել, հմայվել, հրապուրվել, խելքը գլխիցը գնալ, խլեքահան լինել, խելքը

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։