Jump to content

զմայլվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զմայլուել

վանկեր՝ զ(ը)•մայլ•վել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. զմայլանքի մեջ ընկնել, հիանալ, հիացք ապրել, սքանչանալ ◆ Իսկ նա զմայլված կանգնել է, և շողում են նրա առողջ ատամները։ (Ակսել Բակունց) ◆ Լեոն նկատել էր, ինչպես մայրը հիացած, զմայլված դիտում իր սիրեցյալին: Զորայր Խալափյան

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս զմայլել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]