զոհ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [zɔh]

վանկեր՝ զոհ 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *zōhr. հմմտ. ավեստերեն zaotar «քուրմ, զոհաբերող», zaoθra «զոհահեղուկ», (և «զոհ»), միջին պարսկերեն zōr «օրհնաջուր»։

Գոյական

1. որոշ կրոնական ծիսակատարություններով աստվածներին մատուցվող նվիրաբերություն (կրոն․)
2. աստվածներն նվեր բերվող (սովորաբար՝ մորթվող)
3. պատերազմում սպանված մարդ
4. բնության ազետներից կամ առհասարակ, որևէ պատահարից տուժած մարդ (փխբ․)
5. մեկի շահերի համար կամ մեկի երեսից տուժած մարդ
6. հասարակական կյանքում տեղի ունեցող չարիքներից (բռնությունից, անիրավությունից և այլն) ◆ Բռնության, ադաթի, տգիտության զոհ:
7. անձնազոհություն, անձնուրաց կերպով նվիրվելը, մեռնելը հանուն որևէ գործի, նպատակի ◆ Քանի որ, հայրենիքը զոհ է պահանջում, այն ո՞ր տմարդն է, որ կվախենա այդ զոհաբերությունից: (Շիրվանզադե)
8. որևէ բանի դատապարտված մարդ ◆ Իսկ ինձ՝ Ասմաթ են անվանում, ես որ զոհ եմ տառապանքի (Շոթա Ռուսթավելի) (փխբ․)
9. զոհողություն, զոհաբերություն (հնց․)

Հոմանիշներ

1. մատաղ, զոհաբերություն, ողջակեզ, սպանդ (հնց․), զեն, զենում, զոհագործություն, զոհատրություն, զենագործություն, զենելություն, զվարակազենություն, պատարագագործություն
2. պատարագ
3. ընծա, նվեր, դահամունք, հաշտ (կուռքերի)
4. քավության նոխազ
5. նահատակ, մարտիրոս, վկա (եկեղ․)

Արտահայտություններ

1. զոհ բերել - զոհաբերել
2. զոհ գնալ, երթալ մի բանի
   1. զոհվել հանուն մի գործի, նպատակի
   2. տե՛ս զոհը դառնալ
3. զոհ(ը) դառնալ, լինել մեկի կամ մի բանի
   1. մեկի կամ մի գործի պատճառով տուժել
   2. զոհվել, մեռնել մեկի կամ մի գործի պատճառով
4. զոհ դարձնել
   1. մեկի զոհվելու պատճառ դառնալ
   2. չարչարել, տանջել
5. զոհ մատուցել (մատուցանել) - մատաղ անել
6. զոհեր պահանջել, պահանջվել - նյութական կամ մարդկային զոհաբերություն պահանջել, պահանջվել որևէ գործի, նպատակի համար
7. զոհ(եր) տալ
   1. մարդկային կամ նյութական կորուստ կրել
   2. տե՛ս զոհ տանել
8. զոհ տանել, խլել - մարդկային կորուստներ պատճառել
9. զոհաբեր անել - զոհաբերել (հնց․)
10. զոհաբեր լինել - զոհաբերվել (հնց․)

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ victim հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ жертва (ru) ‎(žertva) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։