Jump to content

զոհաբերություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Գոյական

  • ՄՀԱ՝ [zɔhɑbɛɾutʰjun ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զոհաբերութիւն

վանկեր՝ զո•հա•բե•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]
  1. զոհաբերելը, զոհաբերվելը
  2. զոհ մատուցելու կրոնական արարողությունը (կրոն.) ◆ Գնանք պատարագ և հանդիսավոր զոհաբերությամբ մեր սերն ու գոհությունը մատուցենք: (Րաֆֆի)
  3. նվեր, նվիրաբերություն հօգուտ մի գործի, գաղափարի
  4. կամավոր զրկանք հօգուտ մի բանի, անձնաոհություն
  5. Կրոնական ծես, որը կայանում է աստվածներին, սուրբ ոգիներին նվիրաբերման մեջ։ Զ. առաջացել է հնում, կապված անիմիստական պատկերացումների ու հավատալիքների ձևավորման հետ` ցեղակիցներին ուտելիք, զենք, իրեր թողնելու սովորույթի համաձայն
  6. կուռքերին, ոգիներին, աստվածներին, սրբերին ընծա, զոհ մատուցելը և դրա հետ կապված արարողությունը

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

տե՛ս զոհ, զիջում

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։
  • Սերգեյ Իշխանյան, Հունական դիցաբանության տեղեկատու բառարան (Վան Արյան), Երևան, 2006 — 392 էջ։
  • Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։