Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զրախօս

վանկեր՝ զ(ը)•րա•խոս

Ստուգաբանություն

ավելորդ ու անտեղի բաներ խոսող, զրաբան ◆ Ստախոս ու զրախոս բերանը կջարդե։ (Մուրացան) ◆ Պարոն զրախոսի դեղահատները մի նոր գյուտ են բժշկական աշխարհում։ (Րաֆֆի)
զրպարտող, բանբասող

զրաբան, շաղակրատ, շատախոս, երկրաբան, դատարկախոս, դատարկաբան, ունայնախոս, ունայնաբան, նանրախոս, նանրաբան, նանրալեզու, վայրախոս, վայրահաչ (գռհկ․), աստղահաչ, լուսնահաչ, երկնահաչ, ընդվայրախոս, ընդվայրաբան, ընդունայնախոս, ավելորդաբան, զրաբարբառ, սնոտիախոս, սնոտիաբան, դաշտախոս, փչախոս, դաշտասաց (փխբ․), ճալան, ճլթի, ճալան-ճոթրան, ջուր ծեծող (գվռ․)
տե՛ս զրպարտիչ
տե՛ս բանբասախոս

Բաղադրյալ բառեր
զրախոսություն զրախոսել զրախոսական

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ tub-thumper, chatterbox գերմաներեն՝ schwätzer դանիերեն՝ sludrechatol թուրքերեն՝ geveze kimse իսպաներեն՝ parlanchín իտալերեն՝ chiacchierone հոլանդերեն՝ kletskous հունարեն՝ πολυλογάς շվեդերեն՝ chatterbox պորտուգալերեն՝ tagarela ռուսերեն՝ празднослов (ru) ‎(prazdnoslov), пустослов (ru) ‎(pustoslov), пустомеля (ru) ‎(pustomelja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ bavard

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։