զրախոս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զրախօս

վանկեր՝ զ(ը)•րա•խոս 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ավելորդ ու անտեղի բաներ խոսող, զրաբան ◆ Ստախոս ու զրախոս բերանը կջարդե։ (Մուրացան) ◆ Պարոն զրախոսի դեղահատները մի նոր գյուտ են բժշկական աշխարհում։ (Րաֆֆի)
  2. զրպարտող, բանբասող

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. զրաբան, շաղակրատ, շատախոս, երկրաբան, դատարկախոս, դատարկաբան, ունայնախոս, ունայնաբան, նանրախոս, նանրաբան, նանրալեզու, վայրախոս, վայրահաչ (գռհկ․), աստղահաչ, լուսնահաչ, երկնահաչ, ընդվայրախոս, ընդվայրաբան, ընդունայնախոս, ավելորդաբան, զրաբարբառ, սնոտիախոս, սնոտիաբան, դաշտախոս, փչախոս, դաշտասաց (փխբ․), ճալան, ճլթի, ճալան-ճոթրան, ջուր ծեծող (գվռ․)
  2. տե՛ս զրպարտիչ
  3. տե՛ս բանբասախոս

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]