Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ըղձանոյշ

վանկեր՝ ըղ•ձա•նուշ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հավերժահարս, դիդահարս ◆ Ճոճեցին մինչև առտու, մինչև լույս ըղնձանույշ։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Ու ձայնիդ մեջ ըղձանույշեր կապրեն։ (Ռուբեն Սևակ)
(ծաղր․)

թեթևաբարո աղջիկ, կին, փողոցային աղջիկ, կին ◆ Փողոցային երկու ըղձանույշ:  (Վահան Թոթովենց)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ нимфа, фея վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։