Դասական ուղղագրութեամբ՝ ըղձանոյշ
վանկեր ՝ ըղ•ձա•նուշ
հավերժահարս, դիդահարս ◆ Ճոճեցին մինչև առտու, մինչև լույս ըղնձանույշ։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Ու ձայնիդ մեջ ըղձանույշեր (Ռուբեն Սևակ)
(ծաղր․)
թեթևաբարո աղջիկ, կին, փողոցային աղջիկ, կին ◆ Փողոցային երկու ըղձանույշ (Վահան Թոթովենց)
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
