Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ըն•դու•նակ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

որևէ կարգի ընդունակություն ունեցող, ունակ, կարող ◆ Սիրտն ընդունակ է ամեն զգացման, տխրության և բերկրանքի։ Դերենիկ Դեմիրճյան
որևէ հատկությամբ օժտված ◆ Նա ուշիմ և ընդունակ երեխա է։ (Մուրացան) ◆ Չե, մեզանում, աստված վկա, մի ընդունակ գորթող չկա։ Հովհաննես Թումանյան
շնորհալի, սուր միտք կամ որևէ ձիրք ունեցող
(հնց․) ընդունական ◆ Ընդունաակ է, արդար է, - գոչեցին ամեն կողմից։ Դերենիկ Դեմիրճյան
որևէ լավ կամ վատ արարք կատարելու ունակ՝ կարող ◆ Կաշառե՞լ, միթե դուքնինձ այդ բանին ընդունակ եք համարում։ (Մուրացան) ◆ Նա ընդունակ էր սպանելու, բայց ոչ հոր մարմինը անպատվելու։ (Րաֆֆի)

Բաղադրյալ բառեր
ընդունակություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ capable, able, apt, clever, bright, equal գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ способный (ru) ‎(sposobnyj), одаренный (ru) ‎(odarennyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։