ընծայագիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ənt͡sɑjɑˈɡiɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ըն•ծա•յա•գիր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ընծայման գիր, փաստաթուղթ, որով ընծայված գույքը հաստատվում է ընծան ստացողի վրա (իրավ․) ◆ Այստեղ ատյանի առաջ մի ընծայագիր ստորագրե։ Շեքսպիր
  2. տե՛ս հավատարմագիր
  3. ընծայման մակագրություն գրքի, նկարի և այլն, ◆ Պրոֆեսորի մոտ կա նորա լուսանկար ընծայագրով ու հասցեով։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. նվիրագիր, ընծայական, ընծայաթուղթ, նվիրաթուղթ (իրավ․)
  2. տե՛ս ընծայագրություն
  3. տե՛ս հավատարմագիր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]