Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ըն•կե•րակ•ցել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ընկերակից դառնալ, ուրիշի կամ ուրշների հետ ընկերանալ
մի բանի հետ միաժամանակ տեղի ունենալ, ուղեկցել, զուգընթաց լինել ◆ Եթե որդիս շարունակե ընկերակցել նրանց հետ, հավանական է կկատարի ավլի վատ արարքներ։ (Մամուլ)
ընկերակից դարձնել, ընկերացնել (անհնձն.) ◆ Երկու ջահակիրների առաջ ընկան, որ ընկերակցեն նրանց Արտաշատի փողոցներով։ Դերենիկ Դեմիրճյան
միասւն մի գործ բռնել, գործակցել ◆ Անշուշտ աստված մեզ կոգնե հայրենիքի թշնամուն հաղթահարելու, քանի քեզ նման արդարներն ընկերակցում են մեզ։
ձայնակից դառնալ, ձայնակցել ◆ Մի ջութակի ձայն է լսվում, նրան ընկերակցում է կանացի մի հարուստ ու քաղցր ձայն։ Վրթանես Փափազյան

(Մուրացան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ to accompany գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сопровождать (ru) ‎(soprovoždatʹ), сопутствовать (ru) ‎(soputstvovatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։