թախանձ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑˈχɑnd͡z]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թա•խանձ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *təkh- կամ *tə(n)kh-` *te(n)k- «(ձեռքը) մեկնել, խնդրել» արմատից. հմմտ. հին անգլերեն thiggiam «թախանձել, աղաչել, պաղատել», հին վերին գերմաներեն dicken «աղերսել, մի բան խնդրել» (հայ-գերմանական իմաստային զուգաբանություն)։
Գոյական
- թախանձանք
- թախիծ, տխրություն (հնց․)
- տաղտկություն (հնց․)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- տե՛ս թախանձանք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։