թակոց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•կոց 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. թակելու՝ բախելու՝ խփելու ձայնը ◆ Հանկարծ շշուկ ու թակոց, - խնդրեմ, մտեք։ Պարույր Սևակ ◆ Որքան կատաղի էին դառնում նրան, այնքան հեծկլտոցն ավելանում էր դռան տակ և թակոցը դառնում ավելի տագնապալի։ (Անահիտ Սահինյան)
  2. ծեծ, խփելը, թակելը ◆ Եզան նման գլուխը կախ նա սպասում էր թակոցի:
  3. տե′ս թակ
  4. թակիչ ◆ Դարբասի փոքրիկ դռան վերև կար մի երկաթյա թակոց, որով և միլիցիապետը թակեց ուղղիչ տան դուռը։ Եղիշե Չարենց
  5. խփոց, բաբախում

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս ծեծ
  2. տե՛ս թակիչ
  3. տե՛ս բաբախյուն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]