Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թաւալ

վանկեր՝ թա•վալ

Ստուգաբանություն

թավալված, թավալվող, թավալվելով ◆ Իյնանք թավալ օրհասաբեր։ (Մկրտիչ Պեշիկթաշլյան)

թավալ անել, լինել – թավալվել
թավալ տալ ◆ Գիրշեր քսան-երեսուն ձի են բաց թողել գարու մեջ, կերել են, տրորել, թավալ են տվել։ (Ակսել Բակունց)
1. թավալվել
2. թավալել ◆ Հովն հեռուն լեռան վրա թավալ տալով ձյան հյուսեր՝ կուգսր ոռնալերդին վրա։ (Դանիել Վարուժան)

Բաղադրյալ բառեր
թավալագլոր թավալագնաց թավալական թավալգլորել թավալգլորվել թավալգլուխ թավալել թավալեցնել թավալողական թավալվել թավալուկ թավալուկաշարժ թավալուկավոր թավալուն թավալում թավայք

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ кубарем, катаяс по земле (ru) ‎(kubarem, katajas po zemle) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։