ժողովարան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժո•ղո•վա•րան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (հնց․) ժողովների՝ հասարակական ժամանցների՝ հավաքույթների տեղ, ժողովատուն ◆ Գնացի ժողովարան Արծրունուն իմ հարգանքը մատուցանելու։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Հասարակական ժողովարանի սպասավորները Սմբատին տեսնելով միմյանց առաջեցին՝ նրա վերարկուն ու գլխարկն ընդունելու։ (Շիրվանզադե)
  2. ակումբ ◆ Խոր ու լայնարձակ ժայռե մաղարան դարձավ հսկայից մի ժողովարան։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Այդ տունը, ուր բնակվում էր ինքը, չարության ոգիների մի ժողովարան էր։ (Րաֆֆի)
  3. (նորբ․) հավաքավայր, հավաքատեղի ◆ Նրա միտքը մի ժողովարան էր, ամենայն տեսակ առածների։ Բաբկ ◆ Կռապաշտ ընկերության ժողովարանից հեռացիր։ (Ջիվանի)
  4. ժողովածու ◆ Երկար վիճաբանությունից հետո վճռեցին փոփոխակի ժողովվել… սրճարանի վերին հարկում որը բողոքականաց ժողովարանն էր։ Վրթանես Փափազյան
  5. (կրոն․) աղոթատեղի, աղոթատուն ◆ Ժողովարանը ցրվեց և մենք ուղևորվեցինք դեպի տուն։ Գուրգեն Մահարի
  6. (փխնն․) հավաքածուների՝ ժողովականների ամբողջությունը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. (եկեղ․) աղոթատուն, աղոթատեղի, աղոթարան, ժողովանոց, քարոզարան
  2. խորհրդարան
  3. հավաքարան, ժողովատուն, ժողովրդանոց
  4. տե՛ս սինագոգ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։