ժողովատուն
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɔʁɔvɑˈtun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժո•ղո•վա•տուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- (հնց․) գյուղական վայրերում՝ ժողովներ և այլ կարգի հավաքույթներ գումարելու տուն ◆ Միտք էր անում ընկեր Սողոն դեռ չհասած ժողովատուն։ (Նաիրի Զարյան)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տե՛ս ժողովասրահ
- տե՛ս ժողովարան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։