ինքնահաճություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑhɑt͡ʃutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնահաճութիւն

վանկեր՝ ինք•նա•հա•ճութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքնահաճ՝ ինքնահաճո լինելը ◆ Ձայնը, խոսելու եղանակաը և բոլոր ձևերն արտահայտում էին խորին ինքնահաճություն: (Շիրվանզադե) ◆ Երբ երիտասարդ մարդկանց ինքնահաճությունը դիպչում է մեզ, այդ գրեթե միշտ խոսում է մեծ երջանկության մասին։ Թարգմ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս քմահաճություն, կամակորություն
  2. տե՛ս մեծամտություն, պարծենկոտություն
  3. տե՛ս հոժարակամություն
  4. տե՛ս ինքնագլուխություն, կամայականություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]