ինքնատիրապետություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑtiɾɑpɛtutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնատիրապետութիւն

վանկեր՝ ինք•նա•տի•րա•պե•տութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իրեն տիրապետելը, հույզերն` ապրումները իր կամքին ենթարկելը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե'ս ինքնատիրապետում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]