իստակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ իս•տակ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. հստակ, մաքուր ◆ Լուսերեսն ու Վարդերեսը իրենց մոր տնակն էնպես իստակ ու մաքուր էին պահում որ… մարդու դյուր էր գալիս։ Հովհաննես Թումանյան
  2. հոգով` խղճով մաքուր, ուղղամիտ, շիտակ ◆ Մի սիրուն էր… ինձ իստակ գժվեցրեց։ (Մուրացան)
  3. ազնիվ, անխարդախ
  4. բոլորովին, իսկ և իսկ, իսկը ◆ Իմ տունը իստակ քանդեցիր։ (Րաֆֆի)
  5. տե՛ս իսկական ◆ Տես է, իստակ պոլկովնիկ իս դառի։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. հստակ, մաքուր
  2. ուղղամիտ, շիտակ
  3. ազնիվ, անխարդախ
  4. բոլորովին

Հականիշներ[խմբագրել]

  1. աղտոտ, կեղտոտ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]