լավություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɑvutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ լաւութիւն
վանկեր՝ լա•վու•թյուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- լավ լինելը ◆ Ես լավության խոսքն եմ ասում։ Հովհաննես Թումանյան
- բարի գործ, բարեգործություն ◆ Դու, որ փրկեցիր մեր կյանքը, ասա, ինչո"վ ետ վճարենք քո լավությունը։ Հովհաննես Թումանյան
- երախտիք
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- բարեմասնություն, առաքինություն, առավելություն, աղեկություն
- բարեգործություն, բարություն, բարերարություն, երախտիք
- երախտիք, երախտագործություն, երախտավորություն
Հականիշներ
[խմբագրել]- վատություն, դաժանություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- լավությունը երեսով տալ - երախտիքը հիշեցնելով ամաչեցնել՝ բարոյապես ճնշել
- լավության տակից դուրս գալ - լավության փոխարենը հատուցել, երախտահատույց լինել ◆ Դրա համար լավությանս տակից դուրս եկավ։ Անահիտ Սեկոյան
- լավության տակ չմնալ - լավ արարքը փոխհատուցել, արած բարությանը բարությամբ պատասխանել ◆ Հետո գաթա կթխեմ, կուղարկեմ, նրա լավության տակ չեմ մնա։ Ստեփան Զորյան
- լավություն արա ջուրը գցի - պետք է լավություն անել առանց ակնկալության
- լավություն անել - օգնել, մեկի համար բարի գործ կատարել ◆ Քեզ էն տեսակ լավություն կանեմ, ինչ միայն արծիվը կարող է անել։ Հովհաննես Թումանյան
- լավություն անողի գլուխը ծակ է
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։