լիքը

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

«լիքը» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լի•քը 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. լցված, լի ◆ հորդորում, խնրդրում, որ ուրախ լինել, որ լիքն ու առատ բաժակները քամեն։ Հովհաննես Թումանյան
  2. հաստ՝ գիրուկ մարմնով ◆ Երկրորդ կառքը լիքն եր կապոցներով։ (Լեո)
  3. փարթամ ◆ Սասմա մեր հանդեր լիքն են սինձ, բանջար։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Լիքն ու բարելի երկրներ։ Հովհաննես Թումանյան
  4. առատ ◆ Նա երբեմն մատը դիպցնում էր ուրախ, մանուկի լիքը թշերին։ (Րաֆֆի) ◆ Շուրթերը լիքն են հեշտալիր։ (Նաիրի Զարյան)
  5. շատ, մեծ քանակությամբ ◆ Հասկերը լիքն էին ու խոշոր։ (Նաիրի Զարյան)
  6. համակված, տոգորված, պատված ◆ Լիքը ձայնով երգում էր։
  7. գեր, մարմնեղ ◆ ՄԻ լիքը տղամարդ էր նստած այնտեղ։
  8. (փխբ․) համակված, պատված ◆ Սիրտս լիքն է լուռ վշտերով։ Հովհաննես Թումանյան
  9. արցունքով լցված ◆ Կնոջ աչքերը լիքն էին։ Անահիտ Սեկոյան
  10. կահավորված, անհրաժեշտ մթերքներով՝ առարկաներով առատ, շեն ◆ Լիքը տուն։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս լեցուն
  2. պարարտ, հույր, չաղ (ժղ․), պարարուն, գիրապարար, գիրուկ չաղլիկ
  3. թանձրամարմին, թանձրամիս, գերամարմին, մարմնեղ, հաստամարմին, գերիրան, մեծափոր, փորեղ, ցմփոր, քաղբթեղ, մսեղ, սոնք, հաստանձն, հաստ (փխբ․), (ժղ․)՝ հաստկեկ, հաստլիկ, թմփլիկ, թոթոշիկ, թոթող, դմբռիկ, դմբըռճիկ, դմփռան, գբռշիկ, լորիկ, լիքը, խմբլոշ, լմփոս, տոնտոռոզ, կոմբոշ (անշնորհք), տկռոշ (սաստիկ), գունդուկլոր (գեր ու կարճ)
  4. տե՛ս ճարպոտ
  5. բազում, բազմաթիվ, բյուր, բազմաքանակ, բյուրավոր, մեծաթիվ, մեծաքանակ, մեծ, հոլով (հնց․), հոլովաքանակ, հոլովակ, հոլովակի, հոլովաթիվ, հոգնաքանակ, հոգնաթիվ, բազմաբյուր
  6. առատ, ճոխ
  7. հաճախ, հաճախակի
  8. սաստիկ, խիստ, հույժ, կարի, մեծապես
  9. ավել, ավելի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. լիքը գրկով լինել մնալ - զավակ(ներ) ունենալ, զավակների տեր լինել

Աղբյուրներ[խմբագրել]