խածկտիկ

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լուլայ

վանկեր՝ լու•լա

Ստուգաբանություն

փոքրիկ խողովակաձև իր (ժղ․) ◆ Որ հրացանիս լուլիցդ բռնեց, ես էլ կոթը պինդ բռնեցի։ Հովհաննես Թումանյան
ծորակ ◆ Կտուրի անկյուններից սառույցի լուլաներ էին կախվել։ (Ակսել Բակունց)
խողովակ, փող (հրազենի) ◆ Մսերը թափվեմ. լուլեքը մնան։ Խաչիկ Դաշտենց
գլանաձև սառույցի կտոր, որ կախվում է կտուրից, ծառերի ճյուղերից և այլն (փխբ․)
սրունքի ներքին, կրունկին կպած մասը

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ тонкая труба (ru) ‎(tonkaja truba) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։