լուլա

Վիքիբառարան-ից

խածկտիկ

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լուլայ

վանկեր՝ լու•լա 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. փոքրիկ խողովակաձև իր (ժղ․) ◆ Որ հրացանիս լուլիցդ բռնեց, ես էլ կոթը պինդ բռնեցի։ Հովհաննես Թումանյան
  2. ծորակ ◆ Կտուրի անկյուններից սառույցի լուլաներ էին կախվել։ (Ակսել Բակունց)
  3. խողովակ, փող (հրազենի) ◆ Մսերը թափվեմ. լուլեքը մնան։ Խաչիկ Դաշտենց
  4. գլանաձև սառույցի կտոր, որ կախվում է կտուրից, ծառերի ճյուղերից և այլն (փխբ․)
  5. սրունքի ներքին, կրունկին կպած մասը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս փող
  2. խողովակ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]