լուսալիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լու•սա•լիր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. լույսով լցված, ողողված, շատ լուսավոր ◆ Կթռչե ազատ աշխարհ լուսալից: Հովհաննես Հովհաննիսյան
  2. պայծառ, փայլուն, ցոլուն
  3. ուրախության փայլ ունեցող ◆ Լուսալիր աչքեր (փխբ․)
  4. լույս արտափայլող ◆ Լուսալիր աչքերդ արցունքներից ազատիր։ (Մուրացան) ◆ Իր լուսալիր աչքերը հրալիր կդառնայի։ (Ծերենց) ◆ Եվ բաշերն իր լուսալիր եկան մինչև թևերուս մեջ փրփրիլ։ (Դանիել Վարուժան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե´ս լուսավետ
  2. տե´ս պայծառ, փայլուն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]