խաբար

Վիքիբառարան-ից
Jump to navigation Jump to search

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•բար 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. լուր, տեղեկություն ◆ Տավարը մնացել է անտեր, բա իմ որդուց մի խաբար չունենա՞մ: (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս լուր
  2. տե՛ս տեղեկություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. խաբար անել - իմաց տալ, տեղեկացնել
  2. խաբար առնել - լուր, տեղեկություն ստանալ
  3. խաբար բերել - որևէ տեղից գալովհայտնելու լուր ունենալ
  4. խաբար գալ՝ հասնել - տեղեկություն ստացվել
  5. խաբար գնալ՝ հասնել - տեղեկությւոն ուղարկվել՝ տարածվելով հասնել ◆ Վերջապես խաբարը գնում է հասնում իրեն: Հովհաննես Թումանյան
  6. խաբար լինել - տեղյակ լինել, մի բանից տեղեկություն ունենալ
  7. խաբար տալ
    1. լուր տալ, տեղեկացնել ◆ Մի հավք թռավ էն ձորից, խաբար տվավ աստվորից: Հովհաննես Թումանյան
    2. որևէ մեկի մասին ուրիշի ասածը հաղորդել ◆ Ինչ որ լսել, գնացել խաբար ես տվել
  8. խաբար տանել - որևէ տեղ գնալ և տեղեկություններ՝ լուրերհայտնել ◆ Եկած կլինի, որ խաբար տանի: Հովհաննես Թումանյան
  9. ի՞նչ խաբար է
    1. ի՞նչ է պատահել ◆ Այ, տղա, ի՞նչ խաբար է, էդ ի՞նչ ես եղել: Հովհաննես Թումանյան
    2. շատ է, այդքանը ինչի՞ համար է ◆ Ի՞նչ խաբար էերկու հատ աձագ: Հովհաննես Թումանյան
  10. վրան խաբար լինել (հարցական և ժխտական ձևով) - որևէ բանից տեղեկություն ունենալ, տեղյակ լինել ◆ Վրադ խաբա՞ր կա, մի վեր կաց տես, ինչ է պատահել: ◆ Ամբողջ տանիքը քանդվել է, վրադ խաբար չկա:

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Ստացված է «https://hy.wiktionary.org/w/index.php?title=խաբար&oldid=1430832» էջից