խաղաթուղթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɑʁɑˈtʰuʁtʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•ղա•թուղթ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. խաղալու թուղթ, քառանկյունի փոքրիկ քարտ, որի վրա որոշ նշան կամ պատկեր կա (կարտ) ◆ Բալթպ թվին հաջողակ խաղաթղթերը զարկում է գետին։ (Ակսել Բակունց) ◆ Նկարված էր խաղաթղթի տուզի պատկերով մի սիրտ` խոցված նետով։ (Բոգդան Վերդյան) ◆ Խաղաթուղթ եմ գնել ◆ Դիվանագիտական խաղի մեջ սա երկրորդական խաղաթուղթն է։ (Մամուլ)
  2. որևէ նպատակի հասնելու հնար՝ միջոց (փխբ․)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խաղաքարտ, թուղթ, (խսկց․)
  2. սատանի շապիկ (փխբ․)
  3. տե՛ս հնար
  4. տե՛ս միջոց

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]