Հայերեն

ՄՀԱ՝ [χɑɾt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խարտ

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *khrd- (*kord-, *khərd-)` *(s)ker-d- «կտրել» արմատից՝ *k/kh անցմամբ. այս անցման հնարավորությունը հաշվի չեն առել Պետերսոնը, Աճառյանը և Մայրհոֆերը, որոնք խարտել-ի հետ համեմատվող հին հնդկերեն khárdati «կծում է» ձևը վերցնում են *(s)ker- արմատից առանձին։ Աճառյանը բխեցնում է սեմական աղբյուրից՝ բերելով ասորերեն xrat «հատել, ձևել, քերել, փորել», եբրայերեն xrt «հղկել», harrat «խառատ» զուգահեռները։

Գոյական

հեսանաքար, խարտաքար ◆ Կարելի էր յաթաղանով, ջարդով, խարտով…բնաջնջել մի ողջ անտառ։ Պարույր Սևակ
խարտելը, խարտում

Հոմանիշներ

տե՛ս հեսանաքար
տե՛ս խարտուք
տե՛ս խայթոց

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
խարտել խարտոց խարտոցագի խարտոցաձուկ խարտոցել խարտոցվածք խարտոցվել խարտոցում խարտոցուք խարտվածք խարտվել խարտում խարտուք խարտածո

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ sharpener գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ точило (ru) ‎(točilo), точильный камень (ru) ‎(točilʹnyj kamenʹ), точение (ru) ‎(točenije), точка (ru) ‎(točka), опилки (ru) ‎(opilki) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։