Դասական ուղղագրութեամբ՝ խմորուել
վանկեր ՝ խմոր•վել
խմորել -ի ◆ Մարդկանց մտքերը նոր էին խմորվում (Բոգդան Վերդյան)
խմորման ենթարկվել, խմորում կատարվել ◆ Վարդե ու լուսե խմորված (Գրիգոր Զոհրապ)
(փխբ․) ◆ Ինչ շքեղ տիպար մըն է այդ մարքիզ Պովան, այդ անձնվեր հայրենասերը, այդ խմորված Լևոն Շանթ (փխբ․) ◆ Եվ բոլոր սաղմերը, օ, աստվածուհի, խմորվում
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
