Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ն•դուն

Ստուգաբանություն

խինդով լցված, ուրախ ◆ Կյանքը խնդուն ու հուռթի։ (Վահան Տերյան)
խնդացող, ծիծաղկոտ ◆ Խնդուն մի աղջիկ էր նա։
խինդ, ուրախության արտահայտող ◆ Երկրի կենդանի ուժերը գարնան ելման ջրերի նման կշարժվեն հզոր ու խնդուն: (Վահան Տերյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ радотный (ru) ‎(radotnyj), веселый (ru) ‎(veselyj), весело (ru) ‎(veselo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։