Jump to content

խշկել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)շ•կել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]
  1. ԽՇԿԵԼ, ԽՇԿՎԵԼ, 1․ Արարատյան՝ Հանկարծ փուլ գալ՝ քանդվել՝ փլվել։ ◆ Պատը խշկեց։ Սահակ Ամատունի 2․ Երևան՝
  2. Կոտրվել, ջարդվել։ ◆ Ոտդ մի դնիլ սառույցի վրա, կը խշկի։Ամ․ 3․ Գանձակ՝ ՆՋ Ներս ընկնել, փոսանալ, փոս ընկնել։ ◆ Վերքը խշկել է։ Ձ․ 4․ Արարատյան, Ղարաբաղ՝ Այրվելուց նստել, իջնել։ ◆ Դեզը այրվեց՝ խշկեց։Աճ․ 5․ Ախլքալաք, Արարատյան, Ղարաբաղ՝ (Արհմր․) Նստել, տեղը վեր ընկնել, շնթռել։ 6․ փխբ․ Հանդարտվել, իջնել (Բարկությունը, հուզմունքը)։ 7․ Ագուլիս՝ Չորանալ, խանձվել, այրվել։ ◆ Արտերը տապից ու խորշակից խշկվեցին։Աճ․ 8․ Արարատյան, Ղարաբաղ՝ Ծաղիկը թառամել։

Բայ

  1. չորանալ, թարշամել {գվռ}

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս չորանալ, թարշամել
  2. կքել
  3. փլչել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]