խշշալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χʃːɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)շ•շալ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
ԽՇՇԱԼ, Լ Ղազախ, Թբիլիսի, Վան, Մուշ՝ Շամփուրի վրա խորովվող մսի ճենճերալը, ծառերի, գետի, ականջների մեջ լսվող աղմուկը։ Տե՛ս ԽՇԽՇԱԼ։
Բայ
- խշոց հանել, խշխշալ
- ականջներում խշշոց զգացվել
- խշշոցով թափվել, հոսել ◆ ում որ զարկի, էլ չէր կանգնում, խշշում էր խոլ արյան հեղեղ Շ. Ռուսթավելի# խշշոցով որևէ բան արտահայտել, հաղորդել ◆ ուզում եմ նվագել այն երգը, որ խշշում են աշնան ծառերը Գ. Էմին (բնստ․)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- ջուրը խշում է
- ականջներս խշշում են
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։