Jump to content

խոխա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•խա 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. (գվռ․) Ղարաբաղ, Մուշ՝ մանուկ, երեխա ◆ Այս վտիտ տղան այն տարին եղել է համարյա խոխա: Եղիշե Չարենց ◆ Իմ յարը ինձ հունց կը թակի, ինքը մին մեծ խոխա ա։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Օսանը հու՞նց ա, խոխեքը լա՞վ են։ (Ղազարոս Աղայան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս երեխա

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]