խռիվ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խռիւ

վանկեր՝ խ(ը)•ռիվ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (հվքկն․) ծառերի՝ թփերի չոր ճյուղեր
  2. մազերի խճճվածք

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ցախ, կրկուտ, խռիկ, մացառ, մանրախրիվ, (գվռ․)՝ ժժան, ժժանք, խշոտ, խորշոտ, խոտոշ, խոտուշ, խոտմոշի, խոտմուշ, խճելուկ, չռփի, ջախ, ջախջ, ջանջխ, ջալ, ճալ, տտոք, փոչիլ, ցախ ու ցուխ, ցախ ու մախ, ցախ ու ցաք, քոլ ու մոլ, քոլուքոս, ժախ-ժեխ, ժաժ-ժեփ, ժար-ժեխ, ձառ-ջեղ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Ածական

  1. գզգզված, խճճված ◆ Խռիվ մազեր։
  2. խառն, խռնված ◆ Խռիվ ամբոխ՝ բազմություն։
  3. խուռն բազմությամբ լի ◆ Խռիվ հրապարակ՝ փողոց։
  4. (փխբ․) խառն, խառնակ, խճճված ◆ Խռիվ մտքեր՝ զգացմունքներ։
  5. (փխբ․) հախուռն, բուռն ◆ Շանթերի դեմ կռվեցիր, քամիների դեմ խռիվ: Գուրգեն Մահարի
  6. (փխբ․) անհանգիստ, խռովված, խանգարված ◆ Մարդը զանգակ՝ կինն էլ զանգակ, տունը՝ կռիվ, քունը՝ խռիվ: Հովհաննես Շիրազ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. գզգզված, խճճված
  2. տե՛ս խառն, խառնակ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]