ծառայող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑrɑˈjɔʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծա•ռա•յող
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- պաշտոնյա, պաշտոնավոր, աշխատակից, պաշտոնատար, պաշտոնատեր, ◆ Գնացքների երթևեկությունը դադարած է, ծառայողներն ու առևտրականները ցրված։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Շտապողները ետ մնացող բանվորներն են, ծանրաքայլ անցնողները, ծառայողների բանակի առաջապահները որոնք թևերի տակ մատյան համարիչ կամ թղթի կապոց, գնում են իրենց հիմնարկը։ (Ակսել Բակունց)
- տե'ս սպասավոր, սպասուհի
- տնային ծառա կամ աղախին ◆ Ծառայող կարգինն էին պատկանում Նազլու աղախինը և հավատարիմ հսկայամին Խաչոն։ (Րաֆֆի) ◆ Նա իշխանական ծագումից չէր, բայց թագավորական տան բազմամայա և հավատարիմ ծառայողներից մինն էր։ (Մուրացան)
- ծառայել-ի ենթակայական դերբայ ◆ Ծառայող աղախինը միշտ դժգոհ էր իր տերերից։ ◆ Ծառայող զինվորները տուն վերադարձան։
- գործակատար ◆ Մտավ մի խանութ պապիրոս վերցնելու:Չկար, -Ինչո՞ւ չկա, - սրտնեղաց հարցրեց նա:- Ես իմ, չկա ինտիլիգենտ մարդ ես, հասկացիր, - կոպիտ պատասխանեց կոոսրելատիվի ծառայողը։ (Վահան Թոթովենց)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։