ծարիր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡sɑˈɾiɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծարիր

վանկեր՝ ծա•րիր 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ ասորերեն səδiδā, լատ. stibium

Գոյական

1. քիմիական տարր. արծաթավուն փխրուն մետաղ. ծարրաքար
2. մազերը՝ հոնքերը՝ թարթիչները ներկելու ներկ
3. (երկրբ․) պարբերական համակարգի V խմբի քիմիական տարր

Հոմանիշներ

1. (քիմ․) ծար(ի)րաքար, ծարույր, հոնաքար, հունաքար, սուրմա, (հնց․)՝ աղպար, շուփա, անդիմոն, (գվռ․)՝ թութի, թուխդեղ, մրադեղ, այրած ծաղիկ, այրած պղինձ

Արտահայտություններ

1. ծարիր դնել՝ քաշել - ծարիրով ներկել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ antimony գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сурьма (ru) ‎(surʹma) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Ածական

1. ծարիրով ներկած

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ antimony գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сурьма (ru) ‎(surʹma) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
• Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։