ծխել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Բայ

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

վանկեր՝ ծ(ը)•խել 

  1. որևէ նյութի, առանձնապես ծխախոտի ծուխը ներշնչել և արտաշնչել
  2. որևէ բուրավետ նյութ վառելով ծուխ արձակել, տարածել ◆ Խունկ ծխել
  3. բույր, հոտ տարածել, բուրել ◆ Մարգագետինները ծխում էին դաղձի բույր։ (Ակսել Բակունց) (փխբ․)
  4. ծուխ արձակել, ժայթքել ◆ Թնդանոթների փողերը… ծխեցին: Սերո Խանզադյան
  5. օջախը վառ պահել ◆ Կամենում էր վերադառնալ… Բզնունյաց օջախը ծխելու: (Ս. Այվազյան)
  6. մղկտացնել, սաստիկ կսկիծ պատճառել ◆ Մահն այս տարի սրտեր ծխեց: (Ռ. Որբերյան) (փխբ․)
  7. հայհոյել (փխբ․)
  8. գոլորշի արձակել ◆ Ծխում է գարնան խոնավ հողը։ (փխբ․)
  9. ծխալ, ծուխ արձակել ◆ Այստեղ ծնկաչոք դեռ փչում է նա… որ խաղաղ ծխի ծուխն իր օջախի։ (Մ. Մարգարյան)
  10. ծխող լինել, ծխախոտ քաշելու սովորություն ունենալ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. ծխալ, մխալ, մխել, մխոտել, ծուխ անել, ծուխ արձակել, ծուխ տալ, մուխ տալ, մուխ հանել, ծխկրտալ (բրբ․), մլլալ, մլմլալ
  2. քաշել (բրբ․), փստացնել (ծխախոտ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]

Խոնարհում[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]