հաճարազգիների ընտանիքին պատկանող ամուր փայտանյութով ծառ, որի պտուղն է կաղինը ◆Դարերից ի վեր այդտեղ ապրում էր հսկահասակ կաղնիներ, մայրեր ու կաղամախներ, որոնց կատարները ծրարում էին ամպերի մեջ։ (Մուրացան)
Ածական
կաղնե, կաղնեփայտյա ◆Հատակին փռված մորթու առջև դրված էր մի կաղնու գրակալ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։