կամակոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•մա•կոր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ամեն ինչ իր ցանկությամբ լինելուն ձգտող, համառ, իրասածի (մարդ) ◆ Այդ կամակոր, քմահաճ աղջիկը դարձավ իմը։ (Միքայել Մանվելյան)
  2. քմահաճ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. համառ, իրասածի, կամապաշտ, կամահաճ, կողքավեր, կողքավոր, ինքնակամ, կամասեր, ինքնասածի, կամակացույց, ծռակող, խզաչ, գլուծը կոր
  2. քմահաճ, կամահաճ, քմաբարո (հնց․), թարս (բրբ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]