կայծ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կայծ

վանկեր՝ կայծ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ծագումն անհայտ է։ Աճառյանը հնարավոր է համարում բխեցնել հնդեվրոպական *guhēi- արմատի *guēi- հնարավոր տարբերակից՝ *-d աճականով (guēidi- > կայծ). հմմտ. լիտվերեն gaidrùs, այլև հունարեն φαιδρός՝ «պայծառ, լուսավոր, զվարթ»։ Կասկածելի է նաև համեմատությունը *skāi-(d)- «լուսավոր» արմատից ծագող խայտ արմատի հետ՝ կ/խ հերթագայությամբ։

Գոյական

  1. այրվող կամ շիկացած նյութի, կրակի փոքրագույն մասնիկ
  2. որևէ բանի փայլող, կայծկլտացող փոքր մանսիկ, լուսավոր փայլուն կետ
  3. երկու մարմինների շփումից առաջացած լույս (ֆիզ.)
  4. ընդունակության, զգացմունքի և այլնի արտահայտություն, նշույլ, փայլատակում (փխբ․)
  5. հոգու ջերմություն, եռանդ, խանդ, ավյուն (փխբ․)
  6. կարմրագույն սուտակի մի տեսակը (հնք․)
  7. տպազիոնի տեսակներից մեկը (հնք․)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. պեծ (ժղ․), կրակացայտ (բնստ․), խանձառ (հնց․), անթայր, պծառ (գվռ.), կծպուխ,
  2. նշույլ, ընդունակություն
  3. տե՛ս ջերմություն, եռանդ, ավյուն
  4. տպազիոնակ (հնք․)
  5. տե՛ս սուտակ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. կայծ տալ
    1. կայծ առաջացնել
    2. կայծկլտալ
    3. ջերմություն, եռանդ հաղորդել
  2. կայծ ունենալ
    1. ջերմոթյուն, ավյուն ունենալ
    2. ընդունակություն, ձիրք ունենալ
  3. կայծ կամ կայծի տալ - կայծկլտալ, առկայծել

Աղբյուրներ[խմբագրել]