«կավիճ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով Դասական ուղղագրութեամբ՝ կաւիճ
վանկեր ՝ կա•վիճ
Կավիճ
(աշխգր․) սպիտակ, փուխր ապար, որ համարյա բացառապես բաղկացած է կալցիումի կարբոնատից(հնք․) սպիտակ փափուկ կրաքար, որ գործածվում Է քիմիական, ռետինի ևն արդյունաբերության մեջկրաքարի կտոր, որ գործ Է ածվում ներկելու, գրելու և այլ նպատակներով կավիճ դառնալ -տե՛ս սպիտակել
Հոլովում
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
կավիճ(ը)
կավիճներ(ը)
Սեռ.
կավճի
կավիճների
Տր.
կավճի(ն)
կավիճների(ն)
Հայց.
կավիճ(ը)
կավիճներ(ը)
Բաց.
կավճից
կավիճներից
Գործ.
կավճով
կավիճներով
Ներգ.
կավճում
կավիճներում
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։ Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։ 
