Jump to content

կուլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կուլ

վանկեր՝ կուլ 

կուլ1

[խմբագրել]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *gul-՝ *guel- «կլանել» արմատից. հմմտ. հունարեն δέλεαρ՝ «խայծ», լատիներեն gula «կոկորդ, որկրամոլություն», ռուսերեն глоток «կում»։

Գոյական

[խմբագրել]
  1. (առանձին անգործածական), արմատ կլանել-ի, կուլ տալը, կլանելը

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս կոկորդ, ադամախնձոր, օձիք

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. կուլ անել - տե՛ս կուլ տալ
  2. կուլ գնալ
    1. կլանվել, կոկորդով ներս գնալ
    2. զոհ գնալ, մեկի զոհը դառնալ, կրչել, կործանվել
    3. ձուլվել, խառնվել մի ուրիշ ժողովրդի, ազգի մեջ
    4. ընկղմվել սուզվել, մխրճվել թաղվել
    5. ենթարկվել, հնազանդվել, ընկճվել
  3. կուլ տալ
    1. կոկորդով ներս տանել, կլանել
    2. իր մեջ, իր խոսքն առնել, ընկղմել, սուզել
    3. վիրավորանքը, ապատվությունը, չարությունը լռությամբ տանել, հանդուրժել
    4. չզսպել, չարտահայտել, խեղդել իր մեջ, չդրսեվորել
    5. ապօրինաբար յուրացնել, սեփականացնել, կլանել իր մեջ ձուլել
    6. տապալել, կործանել, ասպարեզից հեռացնել, վերացնել

կուլ2

[խմբագրել]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

[խմբագրել]
  1. կոկորդ
  2. օձիք
  3. ադամախնձոր
  4. անասունների ծնոտի տակից կախ ընկած կաշին

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. կուլով ընկնել - իրար վզով փաթաթվել, գրկախառնվել
  2. կուլ կուլի տալ - իրար վզով փաթաթվել, գրկախառնվել

Աղբյուրներ

[խմբագրել]