կուտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կուտ

վանկեր՝ կուտ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *gudo-՝ *geu- «ծռել, կամար կազմել» արմատից. հմմտ. հոլանդերեն kuit «ձկնկիթ», նոր գերմաներեն kötel «կտիտ, կտտոր», շվեդերեն kott(e) «եղևնակոն, եղևնապիստակ»։

Գոյական

  1. մի շարք պտուղների (խնձորի, խաղողի և այլն) կատիկաձև սերմերը՝ կորիզները ◆ երեխան կուտ տվեց հավերին
  2. կորիզ ◆ գիտությունը կուտ է տալիս մարդկանց
  3. թռչունների կեր դարձող հատիկեղեն
  4. (ժղ․)՝ թոնրի պատից ընկած և կիսայրյաց հաց
  5. (գվռ․)՝ ցորեն
  6. (գվռ․)՝ մանր դրամ
  7. (գվռ․)՝ թանկարժեք նյութեր կշռելու ծանրության չափ
  8. (գվռ․)՝ կութ, ասեղի մի զարկի կար
  9. (խոհր․) թռչնակեր

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կորիզ (սալորի, դեղձի, ծիրանի և այլն), հատիճ (խնձորի, տանձի), թին, թնահատ(խաղողի, թզի)
  2. կատիկ, կտիկ (թռչունի կեր)
  3. ցտենի, կուտանա (թոնրի պատից ընկած՝ կիսայրյած հաց)
  4. տե՛ս կութ
  5. տե՛ս մանրադրամ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. կուտ անել- թափվել
  2. կուտ գնալ
    1. կուտ դառնալ, թոնրի պատից ընկել և վառվել
    2. փչանալ, ոչնչանալ
  3. կուտ տալ
    1. թռչուններին կեր տալ
    2. կաշառել
  4. կուտը կախ- ապառիկ
  5. կուտը պակաս-անխելք, տխմար
  6. կուտ ուտել՝ լեռն ելնել- սաստիկ զայրանալ, կատաղել
  7. կուտն ու կրակն ընկնել-քափ ու քրտինքի մեջ մտնել, քրտնաջան աշխատել
  8. կտով ընկնել- կարևոր գործով մի տեղ գնալով՝ կերուխումով ընկնել և ուշանալ
  9. կուտ կրծել-քաղցել, սովել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
Ստացված է «https://hy.wiktionary.org/w/index.php?title=կուտ&oldid=1753180» էջից