Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յաճախութիւն

վանկեր՝ հա•ճա•խութ•յուն

Ստուգաբանություն

հաճախ լինելը, հանապազորդություն
շատություն, բազմություն
(մսնգ․) ժամանակի որևէ միավորի ընթացքում տեղի ունեցող տատանումների՝ շարժումների թիվը, որն արտահայտվում է որևէ կարգի տատանման կամ շարժման արագությունը

հանապազորդություն, հաճախականություն, հաճախակիություն, հաճախայնություն, հաճախանք (հնց․)
տե՛ս շատություն
տե՛ս շուտություն
տե՛ս կրկնություն
տե՛ս հաճախում

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ frequency գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։