համակցություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑmɑkt͡sʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ համակցութիւն

վանկեր՝ հա•մակ•ցութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. համակցելը, համակցվելը
  2. մտահաղացմամբ ընդհանրությամբ միավորված գործողությունների՝ միջոցների և այլն միասնություն՝ ամբողջություն, կոմբինացիա
  3. տե՛ս կապակցություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. միակցություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]