համառոտագրություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑmɑrɔtɑɡɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ համառօտագրութիւն

վանկեր՝ հա•մա•ռո•տագ•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. բառի կրճատ գրություն, բառերի կրճատ գրության ձև, երբ հաճախադեպ և ծանոթ բառերը, հատկապես անձնանունները գրում են ոչ թե լրիվ, այլ համառոտ ձևով՝ կրճատելով դրանց որոշ մասը ◆ թ.-թվական, ընկ.-ընկեր
  2. համառոտագրելը, համառոտագրվելը
  3. տե՛ս համառոտություն

տե՛սամփոփում

  1. (լեզվբ․) սղագրության եղանակներից մեկը, որ օգտագործվել է նաև հայկական հին ձեռագրերում և հին տպագրություններում և երեք տեսակի է պայմանական նշաններով համառոտագրություն, երբ բառի փոխարեն որևէ պայմանական նշան է դրվում

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս սղագրություն
  2. տե՛ս կրճատագրություն
  3. տե՛ս պատվագրություն
  4. տե՛ս համառոտություն
  5. տե՛ս կարճաբանություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Հ․ Լ․ Զաքարյան, Կետադրական բառարան․ Ուսումնական տեղեկատու, Երևան, «Զանգակ», 2013 — 240 էջ։