Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հանածոյ

վանկեր՝ հա•նա•ծո

Ստուգաբանություն

(հնք․) երկրի ընդերքից հանվող հանք՝ մետաղ
(երկրբ․) երկրաբանական հեռավոր դարաշրջաններում գոյություն ունեցած և երկրի կեղևի նստվածքային շերտերում պահպանված մարմիններ (կենդանական կամ բուսական)

հանելով՝ երկրի ընդերքից դուրս բերելով ստացված
(փխբ․) հնացած, իր դարն ապրած, անցյալը պեղելով մեջտեղ բերած ◆ Մի կտոր հանածո ոգի հարկավոր։ Պարույր Սևակ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ fossil գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ископаемое (ru) ‎(iskopajemoje) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։