Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր ՝ հանք
բնական հանքային հումք, որ պարունակում է մետաղներ կամ մետաղային միացություններ, միներալ
այն տեղը, որտեղից հանում և այլն հանքանյություեր
չոգտագործվեղ, բայց հանքանյութ պարունակող վայր
երկնակեղևի բաղադրության մեջ մտնող քիմիական միացություն կամ տարր, միներալ
որևէ բանող հարուստ՝ առատ տեղ (փխբ․) ◆ Հույս ունեի, որ գյուղաքաղաքից դուրս գալով մենք կազատվենք ցեխի հանքերից
նույնն է՝ հանքարան
հանքանյութ, հանքաքար, հանքատեսակ, ապար
տե՛ս հանքավայր
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
